Natuurmonumenten moet visrecht van palingvissers toch verlengen

Visserijwet belangrijker dan bescherming van de paling?

“Bedreigde status paling geen reden om visserij in natuurgebieden te verbieden”, kopte Natuurmonumenten in haar persbericht op 26 juni 2019. Natuurmonumenten probeert al een aantal jaar om de palingvisserij in haar natuurgebieden te beëindigen.

De palingvangsten zijn overal in Europa enorm gedaald tot naar schatting gemiddeld 10% van wat er in de jaren ’50 werd gevangen (de laatste jaren stijgen de vangsten weer enigszins). Er zijn dus zeker veel minder palingen dan zestig jaar geleden. Er moest dus iets gebeuren. Kern van het nationale Aalherstelplan uit 2009 is dat minimaal 40% van de schieraal (de volwassen vrouwtjes) de Noordzee moet bereiken, de overige 60% procent is voor de palingvissers.

Aalherstel

Aalherstel ingewikkelder dan bij de meeste andere vissoorten. Om te beginnen paait de paling niet in zijn eigen leefgebied, zoals bijv. De Wieden, maar 5000 km hier vandaan in de Sargassozee. De palinglarven die hier worden geboren, drijven met de warme golfstroom mee langs de hele Europese kust van Portugal tot aan Denemarken en Zweden. Waar een glasaaltje precies terecht komt, hangt vooral af van de stroming, het getij en de wind. Het is dus niet zo dat de kleine glasaaltjes terugkeren naar het leefgebied van hun ouders. Ook menselijke barrières zoals dammen, sluizen en gemalen zijn trouwens een enorme hindernis voor glasaaltjes. Veel gebieden die geschikt zijn als leefgebied voor paling zijn moeilijk te bereiken. Glasaaltjes die niet op tijd in het zoete water terecht komen om te veranderen in jonge paling, gaan dood. Beroepsvissers omzeilen al sinds jaar-en-dag het probleem dat (te) weinig glasaaltjes hun visgebied kunnen bereiken, door grote hoeveelheden glasaal in te kopen in Frankrijk. Die glasaaltjes groeien dan in ca. 7-10 jaar uit tot grote palingen, die de beroepsvissers ‘oogsten’ op het moment dat ze geslachtsrijp worden en naar zee trekken.

Raad van State

Natuurmonumenten beriep zich op het Europees vastgelegde recht op eigendom en dat zij daarom als eigenaar van natuurgebied De Wieden niet gedwongen kunnen worden om mee te werken aan het verlengen van het aalvisrecht. De Raad van State vond de aantasting van het eigendom van Natuurmonumenten echter niet groot en daarom aanvaardbaar. Natuurmonumenten stelde ook dat de palingvisserij in De Wieden bijdraagt aan de slechte situatie voor palingen wereldwijd, want bij de import van glasaal uit Bretagne zouden veel glasaaltjes sterven. Volgens de Raad van State is die hoge sterfte door Natuurmonumenten niet aannemelijk gemaakt. De Kamer voor de Binnenvisserij stelde dat de visstand in de Wieden in de afgelopen jaren zeker niet slechter is geworden. De Raad van State heeft geoordeeld dat de palingstand in Nederland in de laatste jaren niet is gedaald – en dus moet het aalvisrecht gewoon worden verlengd. Het oordeel van de Raad van State gaat alleen over de toepassing van de Visserijwet. De Raad van State heeft slechts getoetst of er argumenten zijn om de reguliere verlenging van het aalvisrecht in natuurgebieden te beëindigen. De Raad van State heeft geen uitspraak gedaan over de bedreigde status van de aal. Die discussie zal nog wel even voortduren! Lees hier de lange versie: Natuurmonumenten moet visrecht van palingvissers respecteren, oordeelt Raad van State      

Lees meer in het boek: 

“Niet bang voor water? Wat de waterschappen voor je doen”